Stripgeschiedenis

Flip Fermin

'Robur' strip voor het Okki/Jippo Winterboek.

Flip Fermin behoorde misschien niet tot de gevestigde orde binnen de Nederlandse undergroundstrip, maar hij was desalniettemin een enigmatisch figuur in Amsterdamse stripkringen gedurende de jaren 1970 en 1980. Alhoewel hij een beloftevol artiest was kwamen zijn talenten helaas nooit echt tot bloei. Hij publiceerde slechts een aantal verhalen tijdens zijn leven, waarvan de meeste de antropomorfe vogels 'Robur & Pennekamp' in de hoofdrol hadden.

Leven en werk voor Tante Leny Presenteert
Philippe Fermin werd op 26 november 1947 in Amsterdam geboren. Na zijn opleiding aan de Rietveld Academie in Amsterdam kwam Fermin in contact met de tekenaars Joost Swarte en Peter Pontiac, die in het alternatieve stripblad Tante Leny Presenteert publiceerden. Hij maakte één verhaal voor dit blad ('Honeyman H' met Hans Berclouw in nummer 21) en was verder redacteur van het stripinformatieblad Inkt, dat tussen 1974 en 1976 zeven nummers telde (0-6). Het blad bood een volledige bibliografie van de muziekbladen uit de jaren '1960, Aloha en Hitweek, en publiceerde de originele versie van het afgewezen verhaal 'Donald Duck als Melkboer' van Carl Barks. Het blad bevatte ook artikelen over George McManus Calvo, Amerikaanse strips en Winsor McCay en toonde tekenwerk door Ever Meulen, Joost Swarte, Piet Schreuders, Aart Clerkx en Peter Pontiac.

'Honeyman H'.

Robur & Pennekamp / Andere strips
Alhoewel Fermin vanzelfsprekend beïnvloed was door de underground comix-beweging, waren de weinige verhalen die hij maakte bestemd voor kinderbladen - twee pagina’s met de antropomorfe vogels 'Robur & Pennekamp' voor Mickey Maandblad (nummer 7, 1977), een verhaal met dezelfde personages in het Okki/Jippo Winterboek 1976-1977 en een verhaal van 23 pagina’s met Joost Swarte's personages 'Katoen & Pinbal' voor Jippo (1976-1977). Zijn stripverhaal 'Die Vagabunden' werd op 8 december 1977 in de lokale Bussumse Courant gepubliceerd. Verder werk van Fermin verscheen in Lambiek Bulletin, Furore en SOD. Hij tekende regelmatig (ongevraagde) advertenties voor (en met!) zijn vriend Olaf Stoop, eigenaar van de Real Free Press.

Fermin voelde zich verwant met de zogenaamde "poètes maudits" - kunstenaars die buiten de samenleving leefden, zoals J. Slauerhoff, Hank Williams, Charles Baudelaire, Arthur Rimbaud, Chet Baker en Charles Bukowski. Tot zijn voornaamste artistieke invloeden behoorden Amerikaanse proto-undergroundtekenaars als George Herriman en Basil Wolverton, evenals de undergroundtekeningen van Robert Crumb, Gilbert Shelton, en Franco-Belgische "Klare Lijn" tekenaars als Hergé en Edgar Pierre Jacobs.

Cover voor Lambiek Bulletin 3 (1975).

Zijn talent werd ook weerspiegeld in de vele geïllustreerde brieven en kaartjes die hij naar vrienden stuurde. Fermin gebruikte technieken als pen en inkt, waterverf en gouache en zijn werk werd gekenmerkt door een grote hang naar perfectie. Hij gebruikte ook de pseudoniemen Kadierung Heinz, Framing Hank, Dr. Friedrich Axel en Phileas Spleeno.

Nieuwjaarskaart voor 1985 van Flip Fermin.

Stijl
Ondanks zijn kleine oeuvre hebben Fermin en zijn buitengewone persoonlijkheid op heel wat mensen in de stripindustrie een blijvende indruk nagelaten. Hij was begin jaren 1970 een verkoper in de Amsterdamse stripwinkel Lambiek van Kees Kousemaker, waar zijn aanstekelijke enthousiasme over bepaalde boeken velen in vervoering bracht. Behalve zijn betrokkenheid bij de Nederlandse underground-scene was Fermin ook bevriend met Pep-redacteur Jan de Rooij en Donald Ducks Thom Roep, die hem bewonderde om zijn ingenieuze taalgebruik. Fermin was verder een spilfiguur bij het debuut van Windig & De Jong bij uitgeverij Oberon en hij gidste in de stripwinkel van zijn zus Jet (Wammes in Bussum) de jonge Gerard Leever bij zijn eerste stapjes als stripauteur.

Later leven en dood
Samen met Peter Pontiac letterde hij de Jiddische editie van Will Eisner's grafische roman 'A Contract With God', dat in 1983 door Les Éditions Lambiek als 'An Opmakh mit Got' gepubliceerd werd. Hij bleef ook later in zijn leven aan Pontiacs zijde werken als letteraar voor andere projecten. Philippe Robert Daniel Manta Fermin overleed op 25 januari 1994 aan leverziekte. Twee jaar na zijn dood werd een tentoonstelling van zijn werk gehouden in Galerie Karass in Haarlem. Bij deze gelegenheid werd een door Fake Booij samengestelde verzameling met Fermins stripverhalen gepresenteerd. Fermins dood werd behandeld in een intense scène van Peter Pontiacs postuum uitgebrachte grafische roman 'Styx' (2016), een boek dat ook over Pontiacs eigen leverziekte en naderende dood ging.

Peter Pontiac en Flip Fermin bij de opening van Peter Pontiacs expositie in Galerie Lambiek op 27 november 1987.

Engelse biografie in de Comiclopedia
Register van tekenaars

(Tekst door Bas Schuddeboom)